Κατά την τετραετία της διακυβέρνησης του (1936 - 1941) ο Ι. Μεταξάς στην προσπάθειά του να ενεργοποιήσει, στηρίξει, νουθετήσει, ενθαρρύνει τον κόσμο όλων των τάξεων διατρέχοντας την Ελλάδα από την Θράκη ως την Κρήτη και απ' το Αιγαίο στο Ιόνιο. Εκφωνεί 250 λόγους, που φανερώνουν την πολιτική του και την πρόθεση της Κυβέρνησης να ανταποκριθεί στα αιτήματα των ανθρώπων των ασθενέστερων τάξεων, τους αγρότες και τους εργάτες.
Δεν είναι οι μόνες ομάδες που τον ενδιαφέρουν το ίδιο κάνει και με τους εργάτες στις πόλεις, στα εργοστάσια, τους έμπορους και βιοτέχνες, φοιτητές και καθηγητές, καλλιτέχνες, εκπαιδευτικούς και δημοσιογράφους.
Αιάκειον, 4/17.11.1917 Πρέπει εις πάσαν ώραν να είμεθα ηθικώς και υλικώς έτοιμοι να αποθάνωμεν. Αιάκειον, 11/24.11.1917 Δεν αρκεί να γνωρίζωμεν μόνον ότι θα αποθάνωμεν, πρέπει και να το συναισθανώμεθα. Η πλήρης συναίσθησις του ότι κάποτε θα αποθάνωμεν δίδει την πραγματικήν αξίαν εις όλα τα πράγματα της ζωής. Νέον Φάληρον, 30 Ιουνίου 1921 Όταν οι Έλληνες αντί εθνικών ονείρων αποκτήσωσι εθνικούς σκοπούς, τότε μόνον θα δυνηθώμεν να δημιουργήσωμεν ζωντανόν κράτος εν Ανατολή. Σκοπός δε δεν είναι η εκπλήρωσις ονείρων αλλ' εκπλήρωσις ανάγκης της ζωής. Αθήνα- Πατήσια, 17 Ιανουαρίου 1932 Η αναδρομή στο παρελθόν, η εξέτασις του παρελθόντος, δεν έχει αξίαν άλλην παρά εκείνην που του δίδουν αι ανάγκαι του παρόντος Αθήνα - Πατήσια, 6 Μαρτίου 1934 Το παν είναι να είναι κανείς προσωπικότης. Ολα τα άλλα, εξουσία, πλούτη, ισχύς, επιρροή, τιμές και δόξα, δεν είναι τίποτα απέναντι αυτού.