Υπουργός
Υπουργός
Ιωάννης Μεταξάς αναφορά Ιωάννα Φωκά διέπεται από άδεια Creative Commons Αναφορά-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Unported.
Copyright © 2009 by Ioanna Phoca
Ιωάννης Μεταξάς
Ιωάννης Μεταξας
Κυβέρνησις Αλεξάνδρου Ζαΐμη:
4.12.1926 έως 17.8.1927 - Υπουργός Συγκοινωνιών
17. 8.1927 έως 8.2.1928 - Υπουργός Συγκοινωνιών
8. 2.1928 έως 4. 7.1928 - Υπουργός Συγκοινωνιών
Κυβέρνησις Παναγή Τσαλδάρη:
4.11.1932 έως 16. 1.1933 - Υπουργός Εσωτερικών
10. 3.1933 έως 10.10.1935 - Υπουργός Άνευ Χαρτοφυλακίου
Κυβέρνησις Κωνστ. Δεμερτζή:
30.11.1935 έως 13. 4.1936.
5. 3.1936 + Υπουργός Στρατιωτικών
14. 3.1936 + Ανάθεσις Αντιπροεδρίας Υπ. Συμβουλίου.
+Υπ. Αεροπορίας
Κυβέρνησις Ιωάννου Μεταξά:
13. 4.1936 έως 29.01.1941 - Πρόεδρος Υπουργ. Συμβουλίου +Υπουργός Στρατιωτικών 2. 7.1936 +Υπουργός Εξωτερικών, +Αεροπορίας και Ναυτικών 4. 8.1936 έως 22. 1.1937
+Υπ. Οικονομικών 25.11.1938 +Υπουργός Παιδείας
4.12.1926 έως 17.8.1927 - Υπουργός Συγκοινωνιών
17. 8.1927 έως 8.2.1928 - Υπουργός Συγκοινωνιών
8. 2.1928 έως 4. 7.1928 - Υπουργός Συγκοινωνιών
Κυβέρνησις Παναγή Τσαλδάρη:
4.11.1932 έως 16. 1.1933 - Υπουργός Εσωτερικών
10. 3.1933 έως 10.10.1935 - Υπουργός Άνευ Χαρτοφυλακίου
Κυβέρνησις Κωνστ. Δεμερτζή:
30.11.1935 έως 13. 4.1936.
5. 3.1936 + Υπουργός Στρατιωτικών
14. 3.1936 + Ανάθεσις Αντιπροεδρίας Υπ. Συμβουλίου.
+Υπ. Αεροπορίας
Κυβέρνησις Ιωάννου Μεταξά:
13. 4.1936 έως 29.01.1941 - Πρόεδρος Υπουργ. Συμβουλίου +Υπουργός Στρατιωτικών 2. 7.1936 +Υπουργός Εξωτερικών, +Αεροπορίας και Ναυτικών 4. 8.1936 έως 22. 1.1937
+Υπ. Οικονομικών 25.11.1938 +Υπουργός Παιδείας
Ιωάννης Μεταξάς - Κόμμα Ελευθεροφρόνων
Έχοντας εξασφαλίσει στις εκλογές της 7ης Νοεμβρίου 1926 το 15,7% των ψήφων και 54 έδρες, εκτός από τις 51 έδρες που εξασφάλισαν αναλογικά, κατέλαβαν την 7η έδρα των προνομιούχων περιφερειών και δύο από τις πέντε έδρες που εξέλεξαν οι κοινοί συνδυασμοί Λαϊκών - Ελευθεροφρόνων σε Εύβοια και Λέσβο, οι Ελευθερόφρονες συμμετείχαν και στις τρεις κυβερνήσεις συνεργασίας της περιόδου 1926-1928, υπό τον Αλέξανδρο Ζαΐμη.
Ο Ιωάννης Μεταξάς μετέχει στην οικουμενική κυβέρνηση Ζαΐμη ως υπουργός Συγκοινωνιών. .4.12.1926-4.7.1928. Στο διάστημα αυτό .θα εργασθεί σκληρά για να λύσει προβλήματα ύδρευσης της πρωτευούσης, ηλεκτροφώτισης, οδοποιίας, έργα που θα εγκαινιάσει ο Βενιζέλος αμέσως μετά. Εκ μέρους του βενιζελικού τύπου θα του γίνει σκληρός πόλεμος απαξίωσης και ύβρεων. Το αποτέλεσμα θα είναι να χάσει τις εκλογές και να αποφασίσει να αποσυρθεί από τον πολιτικό στίβο.
Οι τρεις κυβερνήσεις συνεργασίας της περιόδου 1926-1928
α) Για την λεγόμενη «Οικουμενική» κυβέρνηση (4-12-1926 έως 17-8-1927) με τη συμμετοχή των Προοδευτικών Φιλελευθέρων (Καφαντάρης), των Συντηρητικών Φιλελευθέρων (Μιχαλακόπουλος), του Αγροτοεργατικού Κόμματος (Παπαναστασίου), του Λαϊκού Κόμματος (Τσαλδάρης) και των Ελευθεροφρόνων (Μεταξάς),
ΠΟΛΙΤΕΙΑ 2 ΔΕΚ 1926, ΠΟΛΙΤΕΙΑ 3 ΔΕΚ 1926, ΠΟΛΙΤΕΙΑ 4 ΔΕΚ 1926, ΠΟΛΙΤΕΙΑ 5 ΔΕΚ 1926
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 4 ΔΕΚ 1926
β) Την τετρακομματική κυβέρνηση (17-8-1927 έως 8-2-1928) που σχηματίστηκε μετά την αποχώρηση των Λαϊκών τον Αύγουστο του 1927
ΠΡΩΙΑ 13 ΑΥΓ 1927, ΠΡΩΙΑ 14 ΑΥΓ 1927, ΠΡΩΙΑ 15 ΑΥΓ 1927, ΠΡΩΙΑ 17 ΑΥΓ 1927, ΠΡΩΙΑ 18 ΑΥΓ 1927,
ΠΡΩΙΑ 19 ΑΥΓ 1927, ΠΡΩΙΑ 20 ΑΥΓ 1927,ΠΡΩΙΑ 21 ΑΥΓ 1927
Η ΒΡΑΔΥΝΗ 14 ΑΥΓ 1927, Η ΒΡΑΔΥΝΗ 16 ΑΥΓ 1927, Η ΒΡΑΔΥΝΗ 17 ΑΥΓ 1927, Η ΒΡΑΔΥΝΗ 18 ΑΥΓ 1927
και
γ) Την κυβέρνηση συνασπισμού των τριών κομμάτων (Καφαντάρη, Μιχαλακόπουλου, Μεταξά) που προέκυψε μετά την παραίτηση του Παπαναστασίου (8-2-1928 έως 4-7-1928).
ΠΟΛΙΤΕΙΑ 1 ΙΑΝ 1928 μήνυμά του ο αρχηγός των Ελευθεροφρόνων
ΠΟΛΙΤΕΙΑ 4 ΦΕΒ 1928, ΠΟΛΙΤΕΙΑ 5 ΦΕΒ 1928, ΠΟΛΙΤΕΙΑ 6 ΦΕΒ 1928, ΠΟΛΙΤΕΙΑ 7 ΦΕΒ 1928,
ΠΟΛΙΤΕΙΑ 8 ΦΕΒ 1928, ΠΟΛΙΤΕΙΑ 9 ΦΕΒ 1928, ΠΟΛΙΤΕΙΑ 10 ΦΕΒ 1928, ΠΟΛΙΤΕΙΑ 20 ΑΥΓ 1928,
ΠΟΛΙΤΕΙΑ 21 ΑΥΓ 1928 ΠΟΛΙΤΕΙΑ 28 ΑΥΓ 1928 ΠΟΛΙΤΕΙΑ 29 ΑΥΓ 1928
1928 ΕΛΛΗΝΟΙΤΑΛΙΚΟ ΣΥΜΦΩΝΟ
Το Ελληνοϊταλικό σύμφωνο φιλίας, συνδιαλλαγής και δικαστικού διακανονισμού ήταν μια συνθήκη μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας που υπεγράφη στις 23 Σεπτεμβρίου 1928 στην Ρώμη. Το σύμφωνο ήταν αποτέλεσμα της Ελληνοϊταλικού διάλογου του 1927-1928 που την Ελλάδα εκπροσώπησαν αρχικά ο Ανδρέας Μιχαλακόπουλος κι έπειτα ο Ελευθέριος Βενιζέλος.
ΕΘΝΟΣ 24 ΣΕΠ 1928 σελ. 7&8 ΕΛΛΗΝΟΙΤΑΛΙΚΟ ΣΥΜΦΩΝΟ
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ 23 ΣΕΠ 1928 - Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ 24 ΣΕΠ 1928 - Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ 25 ΣΕΠ 1928
α) Για την λεγόμενη «Οικουμενική» κυβέρνηση (4-12-1926 έως 17-8-1927) με τη συμμετοχή των Προοδευτικών Φιλελευθέρων (Καφαντάρης), των Συντηρητικών Φιλελευθέρων (Μιχαλακόπουλος), του Αγροτοεργατικού Κόμματος (Παπαναστασίου), του Λαϊκού Κόμματος (Τσαλδάρης) και των Ελευθεροφρόνων (Μεταξάς),
ΠΟΛΙΤΕΙΑ 2 ΔΕΚ 1926, ΠΟΛΙΤΕΙΑ 3 ΔΕΚ 1926, ΠΟΛΙΤΕΙΑ 4 ΔΕΚ 1926, ΠΟΛΙΤΕΙΑ 5 ΔΕΚ 1926
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 4 ΔΕΚ 1926
β) Την τετρακομματική κυβέρνηση (17-8-1927 έως 8-2-1928) που σχηματίστηκε μετά την αποχώρηση των Λαϊκών τον Αύγουστο του 1927
ΠΡΩΙΑ 13 ΑΥΓ 1927, ΠΡΩΙΑ 14 ΑΥΓ 1927, ΠΡΩΙΑ 15 ΑΥΓ 1927, ΠΡΩΙΑ 17 ΑΥΓ 1927, ΠΡΩΙΑ 18 ΑΥΓ 1927,
ΠΡΩΙΑ 19 ΑΥΓ 1927, ΠΡΩΙΑ 20 ΑΥΓ 1927,ΠΡΩΙΑ 21 ΑΥΓ 1927
Η ΒΡΑΔΥΝΗ 14 ΑΥΓ 1927, Η ΒΡΑΔΥΝΗ 16 ΑΥΓ 1927, Η ΒΡΑΔΥΝΗ 17 ΑΥΓ 1927, Η ΒΡΑΔΥΝΗ 18 ΑΥΓ 1927
και
γ) Την κυβέρνηση συνασπισμού των τριών κομμάτων (Καφαντάρη, Μιχαλακόπουλου, Μεταξά) που προέκυψε μετά την παραίτηση του Παπαναστασίου (8-2-1928 έως 4-7-1928).
ΠΟΛΙΤΕΙΑ 1 ΙΑΝ 1928 μήνυμά του ο αρχηγός των Ελευθεροφρόνων
ΠΟΛΙΤΕΙΑ 4 ΦΕΒ 1928, ΠΟΛΙΤΕΙΑ 5 ΦΕΒ 1928, ΠΟΛΙΤΕΙΑ 6 ΦΕΒ 1928, ΠΟΛΙΤΕΙΑ 7 ΦΕΒ 1928,
ΠΟΛΙΤΕΙΑ 8 ΦΕΒ 1928, ΠΟΛΙΤΕΙΑ 9 ΦΕΒ 1928, ΠΟΛΙΤΕΙΑ 10 ΦΕΒ 1928, ΠΟΛΙΤΕΙΑ 20 ΑΥΓ 1928,
ΠΟΛΙΤΕΙΑ 21 ΑΥΓ 1928 ΠΟΛΙΤΕΙΑ 28 ΑΥΓ 1928 ΠΟΛΙΤΕΙΑ 29 ΑΥΓ 1928
1928 ΕΛΛΗΝΟΙΤΑΛΙΚΟ ΣΥΜΦΩΝΟ
Το Ελληνοϊταλικό σύμφωνο φιλίας, συνδιαλλαγής και δικαστικού διακανονισμού ήταν μια συνθήκη μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας που υπεγράφη στις 23 Σεπτεμβρίου 1928 στην Ρώμη. Το σύμφωνο ήταν αποτέλεσμα της Ελληνοϊταλικού διάλογου του 1927-1928 που την Ελλάδα εκπροσώπησαν αρχικά ο Ανδρέας Μιχαλακόπουλος κι έπειτα ο Ελευθέριος Βενιζέλος.
ΕΘΝΟΣ 24 ΣΕΠ 1928 σελ. 7&8 ΕΛΛΗΝΟΙΤΑΛΙΚΟ ΣΥΜΦΩΝΟ
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ 23 ΣΕΠ 1928 - Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ 24 ΣΕΠ 1928 - Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ 25 ΣΕΠ 1928
Οι λόγοι δημιουργίας των κυβερνήσεων συνεργασίας, όπως περιγράφηκαν στις προγραμματικές δηλώσεις της πρώτης από αυτές που ονομάστηκε «Οικουμενική», ήταν η επικύρωση του νέου Συντάγματος, η επαναφορά των αποτάκτων στρατιωτικών, η αποκατάσταση του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος και η αναστήλωση των οικονομικών. Η ευρύτερη δυνατή συναίνεση των αστικών πολιτικών κομμάτων, δεν υπαγορεύονταν τόσο από την πίεση για τις θεσμικές αλλαγές και την προώθηση της συμφιλίωσης - αν και τα ζητήματα αυτά θεωρούνταν εξόχως σημαντικά - όσο από την ανάγκη της απρόσκοπτης εφαρμογής του οικονομικού αντιπληθωριστικού προγράμματος, που περιλάμβανε αιματηρές περικοπές και αύξηση της φορολογίας προκειμένου να επιτευχθεί η σταθεροποίηση της δραχμής, η έκδοση νέου δανείου υπό την αιγίδα της Κ.Τ.Ε. και η αναμόρφωση του τραπεζικού συστήματος.
Στο μήνυμά του ο αρχηγός των Ελευθεροφρόνων καλούσε τον πνευματικό και πολιτικό κόσμο της χώρας να εργαστεί ώστε να εμπνεύσει ιδανικά στο ελληνικό έθνος μετά την ατυχή κατάληξη του τελευταίου πολέμου, (Πολιτεία, 1-1-1928). Η απόλυτη ταύτιση του μεταξικού κόμματος με τις τύχες των κυβερνήσεων συνεργασίας, παρά το πολιτικό κόστος, τους εσωτερικούς κλυδωνισμούς και την αθρόα διαρροή στελεχών του, επιβεβαιώνει την πλήρη στοίχιση και την εξάρτηση της πολιτικής επιβίωσης του Μεταξά από την επιτυχία των βασικών επιλογών του κυρίαρχου κοινωνικού μπλοκ και των ισχυρών οικονομικών κύκλων. Η εμπιστοσύνη προς το πρόσωπο του Μεταξά υπογραμμίζεται από την ανάθεση σ' αυτόν του Υπουργείου Συγκοινωνιών, καθ' ύλην αρμόδιου φορέα για την επικύρωση των συμβάσεων των παραγωγικών έργων. Καθώς οι συμβάσεις αυτές συνιστούσαν ένα πεδίο συμπλεύσεων αλλά και οξύτατου ανταγωνισμού ποικίλων συμφερόντων εγχώριων και ξένων, ήταν αναμενόμενο οι αναθέσεις, οι όροι και κυρίως τα σκοτεινά σημεία τους να προκαλέσουν ισχυρούς τριγμούς στις κυβερνήσεις συνεργασίας. («Η Πολιτεία και οι κυβερνήσεις συνεργασίας (1926-1928)» Γιάννης Μαργιούλας, Η εφημερίδα «Πολιτεία», 1917-1933).
Στο μήνυμά του ο αρχηγός των Ελευθεροφρόνων καλούσε τον πνευματικό και πολιτικό κόσμο της χώρας να εργαστεί ώστε να εμπνεύσει ιδανικά στο ελληνικό έθνος μετά την ατυχή κατάληξη του τελευταίου πολέμου, (Πολιτεία, 1-1-1928). Η απόλυτη ταύτιση του μεταξικού κόμματος με τις τύχες των κυβερνήσεων συνεργασίας, παρά το πολιτικό κόστος, τους εσωτερικούς κλυδωνισμούς και την αθρόα διαρροή στελεχών του, επιβεβαιώνει την πλήρη στοίχιση και την εξάρτηση της πολιτικής επιβίωσης του Μεταξά από την επιτυχία των βασικών επιλογών του κυρίαρχου κοινωνικού μπλοκ και των ισχυρών οικονομικών κύκλων. Η εμπιστοσύνη προς το πρόσωπο του Μεταξά υπογραμμίζεται από την ανάθεση σ' αυτόν του Υπουργείου Συγκοινωνιών, καθ' ύλην αρμόδιου φορέα για την επικύρωση των συμβάσεων των παραγωγικών έργων. Καθώς οι συμβάσεις αυτές συνιστούσαν ένα πεδίο συμπλεύσεων αλλά και οξύτατου ανταγωνισμού ποικίλων συμφερόντων εγχώριων και ξένων, ήταν αναμενόμενο οι αναθέσεις, οι όροι και κυρίως τα σκοτεινά σημεία τους να προκαλέσουν ισχυρούς τριγμούς στις κυβερνήσεις συνεργασίας. («Η Πολιτεία και οι κυβερνήσεις συνεργασίας (1926-1928)» Γιάννης Μαργιούλας, Η εφημερίδα «Πολιτεία», 1917-1933).
