Ιωάννης Μεταξάς - Οικογένεια
Ιωάννης Μεταξάς - Οικογένεια
Ιωάννης Μεταξάς αναφορά Ιωάννα Φωκά διέπεται από άδεια Creative Commons Αναφορά-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Unported.
1920 - 3/16 Ιουνίου. Η Λέλα άρρωστη βρογχίτις μήπως είναι τίποτε περισσότερον; Ανακάτωμα όλης της οικογένειας. Μας ετσάκισε η Σιέννα. Πότε θα φύγωμεν;
Τώρα πάλι ο Μεταξάς θα αγχωθεί, θα εγκαταλείψει τα πάντα και θα ακολουθήσει για εννέα μήνες την κόρη του στην Ελβετία σε σανατόριο στην Αγρα. Ο ίδιος θα εγκατασταθεί σε ένα γκαράζ, που το ονομάζει «ένα απλό και καλό δωμάτιο». Αργότερα το λέει «το κελλί μου». Ακολουθούν μήνες κατάθλιψης, μοναξιάς, μαζί με την απογοήτευση από τα εκλογικά αποτελέσματα του 1928 και τις συκοφαντίες που εκτοξεύθηκαν τότε για την πολιτική του εκμηδένιση. Το πόσο σοβαρή ήταν ασθένεια φαίνεται στο τέλος, στη διαδρομή της όμως η αγωνία του για τη Νανά, που συμπίπτει και με γενική απογοήτευση κορυφώνεται και του μαυρίζει την ψυχή. Δεν είναι υπερβολικός είναι η τάση του να προνοεί, να προβλέπει έγκαιρα κάθε ανατροπή της μοίρας, που τον κάνει και εδώ να παρατηρεί και να καταγράφει την κάθε λεπτομέρεια του πυρετού της.
Τώρα πάλι ο Μεταξάς θα αγχωθεί, θα εγκαταλείψει τα πάντα και θα ακολουθήσει για εννέα μήνες την κόρη του στην Ελβετία σε σανατόριο στην Αγρα. Ο ίδιος θα εγκατασταθεί σε ένα γκαράζ, που το ονομάζει «ένα απλό και καλό δωμάτιο». Αργότερα το λέει «το κελλί μου». Ακολουθούν μήνες κατάθλιψης, μοναξιάς, μαζί με την απογοήτευση από τα εκλογικά αποτελέσματα του 1928 και τις συκοφαντίες που εκτοξεύθηκαν τότε για την πολιτική του εκμηδένιση. Το πόσο σοβαρή ήταν ασθένεια φαίνεται στο τέλος, στη διαδρομή της όμως η αγωνία του για τη Νανά, που συμπίπτει και με γενική απογοήτευση κορυφώνεται και του μαυρίζει την ψυχή. Δεν είναι υπερβολικός είναι η τάση του να προνοεί, να προβλέπει έγκαιρα κάθε ανατροπή της μοίρας, που τον κάνει και εδώ να παρατηρεί και να καταγράφει την κάθε λεπτομέρεια του πυρετού της.
Ο Ιωάννης Μεταξάς υπήρξε ένας εξαίρετος οικογενειάρχης, και το Ημερολόγιο του είναι γεμάτο από την αρχή ως το τέλος με καταγραφές έμπρακτης αγάπης και πλήθος συναισθημάτων, πόνου και χαράς, συγκίνησης, λύπης και πολλών σκέψεων, σχετικά με όλα τα πρόσωπα της οικογένειάς του, πρώτα της πατρικής, μετά εκείνης που δημιούργησε ο ίδιος. Εκτός από τις καταγραφές του Ημερολογίου, πλήθος γραμμάτων σώζονται που μαρτυρούν τα ίδια συναισθήματα.
Οι καταγραφές για τα πρόσωπα της πατρικής οικογένειας του αρχίζουν μαζί με το Ημερολόγιο. Είναι ο Πρωτότοκος γιός της Ελένης και του Παναγή και ακολουθούν ο αδελφός του Κωστάκης, φοιτητής της ιατρικής το 1896 και η Μαριάνθη, για τους οποίους με τρυφερότητα αναφέρεται και σταθερά νοιάζεται ή συμμετέχει στα προβλήματά τους.
Ναύπλιο 7 Οκτωβρίου 1896. Όλο το απόγευμα επέρασα με τον πατέρα. Είναι μεγαλή ευχαρίστηση να μένω μαζί του γιατί ξέρω πως τον ευχαριστεί η συντροφιά των παιδιών του και γι αυτό ήταν εύθυμος το βράδυ....Του οφείλω τα πάντα, τη μόρφωση μου, την ηθική μου, τις ευτυχέστερες στιγμές του βίου μου και τις ωραιότερες αναμνήσεις. Να τον φυλάει ο Θεός και να τον δικαιώνει.....Τι αναμνήσεις μου έρχονται τώρα σωρηδόν, και τα δάκρυα μου βρέχουν τα μάτια, όταν αναπολώ την μακράν και κακήν ζωήν μας. Δεν υπήρξαμεν πατέρας και υιός, αλλά δύο πιστοί και αχώριστοι φίλοι. Οι καλύτεροι φίλοι οι οποίοι υπήρξαν ποτέ.
Ζάκυνθος, 21 Αυγούστου 1899. Η μητερούλα είναι όπως ήτο πάντοτε ο αγαθός μας άγγελος...Ω αλησμόνητοι θα είναι αι ολίγαι αυταί ημέραι μέσα εις τας αγκάλας της οικογένειάς μου.
Ναύπλιο 7 Οκτωβρίου 1896. Όλο το απόγευμα επέρασα με τον πατέρα. Είναι μεγαλή ευχαρίστηση να μένω μαζί του γιατί ξέρω πως τον ευχαριστεί η συντροφιά των παιδιών του και γι αυτό ήταν εύθυμος το βράδυ....Του οφείλω τα πάντα, τη μόρφωση μου, την ηθική μου, τις ευτυχέστερες στιγμές του βίου μου και τις ωραιότερες αναμνήσεις. Να τον φυλάει ο Θεός και να τον δικαιώνει.....Τι αναμνήσεις μου έρχονται τώρα σωρηδόν, και τα δάκρυα μου βρέχουν τα μάτια, όταν αναπολώ την μακράν και κακήν ζωήν μας. Δεν υπήρξαμεν πατέρας και υιός, αλλά δύο πιστοί και αχώριστοι φίλοι. Οι καλύτεροι φίλοι οι οποίοι υπήρξαν ποτέ.
Ζάκυνθος, 21 Αυγούστου 1899. Η μητερούλα είναι όπως ήτο πάντοτε ο αγαθός μας άγγελος...Ω αλησμόνητοι θα είναι αι ολίγαι αυταί ημέραι μέσα εις τας αγκάλας της οικογένειάς μου.
Με λατρεία στους γονείς και τα αδέλφια, με βαθειά αφοσίωση στη σύζυγό του και πάθος για τα παιδιά του και τα εγγόνια του, διέσχισε τη ζωή του ο Ιωάννης Μεταξάς, έχοντας ακόμα και στις πιο σοβαρές στιγμές την συνείδηση της μεγάλης ευθύνης απέναντί τους, της απέραντης αγάπης του προς την οικογένεια του.
Η σύζυγός του Λέλα (Ελένη) και οι δύο τους κόρες Λουκία- Αννα και Ιωάννα- Νανά, ανταπέδωσαν αυτή την αγάπη, όσο ζούσε με συμπαράσταση στο έργο του, με τρυφερά συναισθήματα, αμέτρητο σεβασμό, θαυμασμό και αξιοπρέπεια, και μετά τον θάνατό του με τα ίδια συναισθήματα,σεμνότητα και έργα για την μνήμη του.
Η σύζυγός του Λέλα (Ελένη) και οι δύο τους κόρες Λουκία- Αννα και Ιωάννα- Νανά, ανταπέδωσαν αυτή την αγάπη, όσο ζούσε με συμπαράσταση στο έργο του, με τρυφερά συναισθήματα, αμέτρητο σεβασμό, θαυμασμό και αξιοπρέπεια, και μετά τον θάνατό του με τα ίδια συναισθήματα,σεμνότητα και έργα για την μνήμη του.
Τα γράμματα της Λέλας τον συντροφεύουν και τον στηρίζουν και πάλι, στην Αγρα. Τα σημειώνει ξανά μέσα στα γραπτά του (Από το γράμμα της αγαπημένης μου γυναίκας από Αθήνας 27 Νοεμβρίου 1930). «Ας λέμε ευχαριστώ που μας χρειάζονται (παιδιά) αυτή είναι η ευτυχία των γονέων. Φαίνεται ότι όταν πετάξουν από την φωλιά και δεν μας έχουν ανάγκη πλέον είναι χειρότερα τότε (για εμάς). Τώρα που έχουμε δουλειά ακόμη, είναι ευτυχία να χρησιμεύουμε στην ευτυχία τόσων ανθρώπων»...
Με αυταπάρνηση και αξιοπρέπεια αντιμετωπίζει η Λέλα τη ζωή της, όταν και τα οικονομικά τους είναι περιορισμένα.
1930 - 6 Φεβρουαρίου. Απόγευμα Τρικούπη μόνος μου, Λέλα αποφεύγει, διότι δεν έχει φόρεμα. Ούτε αλλού θα υπάγη. Μόνον εγώ σε μερικά , δια να μην κόψωμεν. Κάνουμε δυνατή οικονομία....
1930 - 14 Ιουλίου. Απόγευμα μένω σπίτι χάριν οικονομίας και πικραίνεται για αυτό η Λέλα. Την αγαπώ πολύ πολύ ...αλλά τι να γίνη».
Και εκείνη του ανταποδίδει από την αρχή ως το τέλος του βίου τους σταθερά τα ίδια συναισθήματα, υπομονής στη δυσκολία, θαυμασμού για την στάση του, συμμετοχή στο προβλήματα, εφευρετικότητα και λύσεις στα εμπόδια, μοιρασιά ιδεών και κάλυψη συναισθημάτων. Μέρες χαράς ακολουθούν την επιστροφή της κόρης του Νανάς, τον αρραβώνα της Λουκίας (Λουλού). Δεν παύει να μνημονεύει την οικογενειακή του ευτυχία όταν συγκεντρώνονται όλοι και να ευχαριστεί το Θεό. 1933 - 9 Δεκεμβρλιου. Ολοι μας ευθυμία και χαρά. Ευχαριστώ σε Θεέ.
Με αυταπάρνηση και αξιοπρέπεια αντιμετωπίζει η Λέλα τη ζωή της, όταν και τα οικονομικά τους είναι περιορισμένα.
1930 - 6 Φεβρουαρίου. Απόγευμα Τρικούπη μόνος μου, Λέλα αποφεύγει, διότι δεν έχει φόρεμα. Ούτε αλλού θα υπάγη. Μόνον εγώ σε μερικά , δια να μην κόψωμεν. Κάνουμε δυνατή οικονομία....
1930 - 14 Ιουλίου. Απόγευμα μένω σπίτι χάριν οικονομίας και πικραίνεται για αυτό η Λέλα. Την αγαπώ πολύ πολύ ...αλλά τι να γίνη».
Και εκείνη του ανταποδίδει από την αρχή ως το τέλος του βίου τους σταθερά τα ίδια συναισθήματα, υπομονής στη δυσκολία, θαυμασμού για την στάση του, συμμετοχή στο προβλήματα, εφευρετικότητα και λύσεις στα εμπόδια, μοιρασιά ιδεών και κάλυψη συναισθημάτων. Μέρες χαράς ακολουθούν την επιστροφή της κόρης του Νανάς, τον αρραβώνα της Λουκίας (Λουλού). Δεν παύει να μνημονεύει την οικογενειακή του ευτυχία όταν συγκεντρώνονται όλοι και να ευχαριστεί το Θεό. 1933 - 9 Δεκεμβρλιου. Ολοι μας ευθυμία και χαρά. Ευχαριστώ σε Θεέ.
Και η ενασχόληση με τα οικογενειακά θεμάτα συνεχίζεται αραιότερη στην τελευταία φάση της ζωής του, όταν η νέα του πορεία στα πολιτικά δρώμενα γίνεται εντατική, αλλά ποτέ δεν λείπει η προσοχή του και η καταγραφή κάθε σημαντικού και μη γεγονότος. Την ίδια αγάπη και φροντίδα εκφράζει στους γαμπρούς και τα εγγόνια του ως το τέλος της ζωής του.
1933 - 31 Δεκεμβρίου. ...Πρώτη φορά ευθύμησα και ευθύμησα τους άλλους.- Αποκατάστασις της υγείας της Νανάς. Αρραβώνες της Λουλούς . Διόρθωσις των οικονομικών μας. Τακτοποίησις της Ρένας και Νέλλης (είναι οι κόρες της αδελφής του Μαριάνθης, που έχει αναλάβει εκείνος όταν μένουν μόνες λόγω του θανάτου των γονέων τους). Αποκατάστασις μου πολιτική και άνοδός μου εκεί που ήμουν άλλοτε. Συμφωνία σκέψεών μου με πράξεις μου. Αρμονία και ευτυχισμένη ζωή μου με Λέλαν. Ευχαριστώ τον Θεό...Γεννηθήτω το θέλημά του.
Οικία Μεταξά, Ν.Φάληρο 1921
Ο Ι.Μεταξάς και η εγγονή του
Ελένη, Παναγής και Ιωάννης Μεταξά
(από αριστερά) Λέλα, Λουκία, Γεώργιος Ματζούφας,
Ιωάννης Μεταξάς, Ευγένιος Φωκάς και Νανά
Ιωάννης Μεταξάς, Ευγένιος Φωκάς και Νανά
Οικογένεια Ιωάννου Π. Μεταξά
Τη μεγαλύτερη οικογενειακή δοκιμασία γνωρίζει το 1930, όταν η μικρή του κόρη Νανά, την οποίαν μόλις είχε εγγράψει στο Πολυτεχνείο στη Σχολή καλών Τεχνών, γιατί είχε ταλέντο στη γλυπτική και στο χιουμοριστικό σκίτσο, αρρωσταίνει και η φυματίωση είναι αυτή την εποχή συχνά μοιραία. Δεν είναι η μόνη αντίδραση του σε ασθένεια οικογενειακή τόσο έντονη. Πάντα όταν αρρωσταίνουν τα παιδιά του η γυναίκα του αντιδρά με τον ίδιο τρόπο. είναι ανήσυχος και ξενυχτάει στο προσκεφάλι τους ό ίδιος. Έχει απόλυτη συνείδηση της έννοιας «υγεία» και την φροντίζει για όλους.
Copyright © 2009 by Ioanna Phoca
Return to English site
