Ιωάννης Μεταξάς
Ιωάννης Μεταξάς
Η Ιωάννα-Νανά βαπτίσθηκε μετά την φοβερή μάχη στο Μπιζάνι και την άλωση των Ιωαννίνων στις 22 Φεβρουαρίου 1913 και γι αυτό της έδωσαν αυτό το όνομα. Ήταν η μικρότερη κόρη τους, χαριτωμένη με έμφυτη διάθεση για χιούμορ, αγάπη στη φύση και τη καλλιτεχνία και γρήγορα έδειξε το ταλέντο της στο χιουμοριστικό σκίτσο. Αν δεν ήταν η αρρώστια, που την ανέκοψε την ώρα που άρχισε τα μαθήματα στο Πολυτεχνείο, θα είχε ίσως εξελιχθεί ως καλλιτέχνης. Φόρεσε την στολή της Ε.Ο.Ν και ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την ψυχαγωγία. Η Νανά ήταν το πρόσωπο που συνέχισε το γένος. Παντρεύτηκε τον Ευγένιο Φωκά, ιατρό παθολόγο και απέκτησαν δύο κόρες, εγγόνια και δισέγγονα. Φρόντισε να διατηρηθεί η ιστορική οικία της Κηφισιάς.
Το 1951 συνέδραμε άμεσα τους συμπολίτες του στους σεισμούς της Κεφαλληνίας. Το 1958 εξελέγη για τρίτη φορά Καθηγητής στην Αθήνα στην έδρα της Πρώτης Παθολογικής Κλινικής, με περίπου 100 επιστημονικές μελέτες, και συνέχισε το έργο του αναπτύσσοντας τον τομέα της αποκατάστασης αναπήρων.
Εξελέγη Πρύτανις του Πανεπιστημίου Αθηνών 1960-1963 και συνεργάστηκε στενά με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, που ήταν τότε Πρωθυπουργός. Μαζί επέλεξαν και θεμελίωσαν την θέση στου Ζωγράφου για να ιδρυθεί εκεί η νέα Πανεπιστημιούπολη. Το 1963 αναγορεύθηκε από το Πανεπιστήμιο της Σορβόννης στο Παρίσι Διδάκτωρ επί τιμή,
Doctor Honoris Causa.
Η συλλογή του με έργα τέχνης και πορσελάνης μετά το θάνατό του εκλάπη.
Ιωάννα - Νανά Μεταξά - Φωκά
Ιωάννα, με χαιδευτικό Νανά, γεννήθηκε το 1912, όταν ο Ιωάννης Μεταξάς βρισκόταν στο Λονδίνο στη Διάσκεψη για την Ειρήνη, μετά το τέλος του Α' Βαλκανικού πολέμου, συνοδεύοντας τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Σε γράμμα προς την γυναίκα του γράφει:
3 Δεκεμβρίου 1912. Δεν βλέπω την ώρα να ησυχάσω από αυτόν τον βίον του περιπλανώμενου Ιουδαίου και να απολαύσω τον βίον μου κοντά σε σε και τα παιδάκια μας. Δεν κάμω για μεγάλος άνθρωπος με κουράζει η αηδία του μεγαλείου. Την ώρα που θα λάβεις το παρόν θα έχεις γεννήσει. Πόσο θα ήθελα να ήμουν κοντά σου....αδιαφορώ τι θα γεννηθεί. Θα το αγαπήσω όμως όπως και τη μπεμπέκαν. Το πρώτιστον είναι να είσαι εσύ καλά ψυχή μου.
Στον πόλεμο, ως μέλος του Ερυθρού Σταυρού έγινε οδηγός σε αυτοκίνητο Πρώτων Βοηθειών, για την μεταφορά τραυματιών και παρασημοφορήθηκε για την προσφορά της. Αργότερα έγινε Ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Μέριμνας.
Όταν βρέθηκε μόνη τον Δεκέμβριο του 1944, μετά την ομηρία του συζύγου της, και την επίταξη της ιστορικής οικίας, που μετεβλήθη σε νοσοκομείο των κομουνιστών ανταρτών, μπόρεσε με μυστικότητα, γιατί κινδύνευε να συλληφθεί, να συναντήσει την ομάδα των κηφισιωτών ομήρων, στην Αγιά Λεούσα, με την βοήθεια του Μητροπολίτου Αττικής Ιακώβου και να τους προσφέρει βοήθεια, τρόφιμα ρουχισμό, ως αδελφή νοσοκόμος του Ερυθρού Σταυρού.
Μιλούσε και έγραφε άνετα σε πέντε γλώσσες και συμπαραστάθηκε στο έργο του ανδρός της, μεταφράζοντας ιατρικά κείμενα. Η Νανά και ο Ευγένιος Φωκάς, απέκτησαν
δύο κόρες την Αυγούστα - Αφροδίτη σύζυγο Παναγιώτη Κοτζιά και την Ιωάννα σύζυγο Αριστομένους Περρωτή. Έζησαν κοντά στην Λέλα και την περιέβαλαν με αγάπη και αφοσίωση μετά τον πόλεμο, και ως το τέλος της ζωής της. Το 1970, μετά το Θάνατό του συζύγου της, η Νανά έγινε Πρόεδρος της Εταιρείας Αντιρευματικού Αγώνος. Φρόντισε τη μητέρα της στα δύσκολα χρόνια του γήρατος, και έδωσε συνεντεύξεις για τη ζωή του πατέρα της. Απεβίωσε το 2002 πλήρης ημερών με την αγάπη όλης της οικογένειας των συγγενών και φίλων.
Ευγένιος, Νανά και ο Ρώσσος Αστροναύτης Yuri Gagarin
Ιωάννα-Νανά και ο Ι. Μεταξάς
Ο Ευγένιος Αναστασίου Φωκάς, γεννήθηκε στη Σάμη Κεφαλληνίας το 1903. Τρίτος γιος του Αναστασίου Φωκά και της Αφροδίτης Ζερβού. Τρείς φορές Καθηγητής και Πρύτανις του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και Διευθυντής της Πρώτης Παθολογικής Κλινικής. Υπήρξε ένας πρωτοπόρος ιατρός και άνθρωπος με κοινωνική προσφορά. Επί τιμή διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Σορβόννης και κάτοχος του Χρυσού Φοίνικος.
Ευγένιος Αναστασίου Φωκάς
Υπήρξε ο προσωπικός ιατρός του Ιωάννη Μεταξά από το 1935 μέχρι το θάνατο του. Ενα πρόσωπο της απολύτου εμπιστοσύνης του, που τον συνόδευσε σε περιοδείες και μάλιστα στις διπλωματικές αποστολές στην Κωνσταντινούπολη, και στο Βουκουρέστι.
Ο Ευγένιος Φωκάς στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο στρατεύθηκε και οργάνωσε σε ελάχιστο χρόνο νοσοκομείο με 200 κλίνες τραυματιών στην Μονή Πετράκη, που λειτούργησε αμέσως ήδη από το δεύτερο εικοσιτετράωρο μετά την
αρχή των εχθροπραξιών. Οι κομουνιστές τον συνέλαβαν την νύκτα της 11 Δεκεμβρίου 1944 μαζί με την Λέλα Μεταξά και όταν μετά παρέλευση ενός μηνός τον απομάκρυναν σε διαφορετική ομάδα από την Λέλα εκείνος δραπέτευσε. Η χούντα των Συνταγματαρχών τον συνέλαβε και φυλάκισε. Απεβίωσε ξαφνικά σε ηλικία 67 ετών, στις 14 Απριλίου του 1970.
Απεφοίτησε με άριστα από την Ιατρική Αθηνών και μετεκπαιδευτηκε στο Παρίσι στην Γενική Παθολογία και στο Βερολίνο με ειδικότητα στην μελέτη και ανάδειξη του πλούτου των ιαματικών πηγών. Πρώτη φορά εξελέγη το 1937 στην έδρα της Υδρολογίας και Ιατρικής Κλιματολογίας που ιδρύθηκε τότε. Η κατοχική κυβέρνηση κατήργησε την έδρα του και ο ίδιος φυλακίστηκε.
Το 1948 ιδρύθηκε εκ νέου η έδρα της Ρευματολογίας και Ιατρικής Κλιματολογίας και επανεξελέγη συνεχίζοντας το έργο του για την ανάδειξη των ιαματικών πηγών της Ελλάδος και του αντίστοιχου τουρισμού που θα δημιουργούσαν. Οργάνωσε συνέδρια για να καταστήσει γνωστή την θεραπευτική και τουριστική αξία που είχαν οι 900 αξιόλογες ιαματικές πηγές της Ελλάδας.
Μύησε νέους επιστήμονες σε αυτό τον κλάδο της ιατρικής, που ανθούσε εκείνη την εποχή στην Ευρώπη, και αντιμετώπισε την ιατρική σαν αποστολή και προσφορά στο κοινό και όχι σαν μεσό πλουτισμού.
Ευγένιος Α. Φωκάς
Ι.Μεταξάς, Ευγένιος και Β.Παπαδάκης
Ευγένιος Φωκάς-Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ι.Μεταξάς και η Λέλα.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής μαζι με τον Ευγένιο Φωκά.
Copyright © 2009 by Ioanna Phoca