Ο Ιωάννης Μεταξάς με την Διαθήκη του, της 6ης Ιουνίου 1940, άφησε την βιβλιοθήκη του στην Εθνική Οργάνωση Νεολαίας, τα «χρυσά του παιδιά» όπως τα αποκαλούσε. Η Ε.Ο.Ν όμως με διάταγμα του Τσολάκογλου έπαψε να υφίσταται ως οργάνωση την 25η Ιουνίου 1941, Ν.Δ..213 επομένως και η εκ της Διαθήκης υποχρέωση.
Στη συνέχεια η βιβλιοθήκη ζητήθηκε από την Κυβέρνηση Δ. Ράλλη τον Φεβρουάριο του 1945 και από την Κυβέρνηση Πλαστήρα λίγο αργότερα. Η οικογένεια του Ιωάννη Μεταξά, η σύζυγός του Λέλα και τα τέκνα του Λουκία και Νανά, την δώρησαν στην Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων, «εις εκτέλεσιν της εικαζομένης βουλήσεως του δικαιοπαρόχου».
Η αίθουσα Α (Α-Μ) παραδόθηκε στις 6 Οκτωβρίου 1945. Περιελάμβανε επίσης λευκώματα, φωτογραφίες, κειμήλια και επίπλωση. Στην δωρεά αναφέρεται η επιθυμία να τοποθετηθούν σε ειδική αίθουσα της Βουλής, που θα φέρει την επιγραφή «Βιβλιοθήκη Ιωάννου Π. Μεταξά». Στην αίθουσα, που θα ήταν ανοικτή στο κοινό, θα υπήρχε επίσης και η προσωπογραφία του «εκλιπόντος ανδρός» σύμφωνα με την υπογεγραμμένη δήλωση του Γ. Π. Τζιτζέλη, που την παρέλαβε εκ μέρους της Βουλής. (Γ.Α.Κ 065, φ 14α).
Η αίθουσα Β,(Ν-Ω) στην οποία φυλάσσονταν τα βιβλία που κράτησε η οικογένεια, έγινε και αυτή δωρεά από την οικογένεια του Ιωάννη Μεταξά το 1971-1972. Παραδόθηκε τότε η υπόλοιπη συλλογή, βιβλία, περιοδικά, αντικείμενα ιστορικής αξίας, 270 χάρτες, ενθύμια, αφιερώματα, δώρα και ιστορικά κειμήλια, και περίπου 4000 φωτογραφίες μαζί με ορισμένα έπιπλα και την δρύινη βιβλιοθήκη του δευτέρου δωματίου
Βιβλιοθήκη Ιωάννου Μεταξά
Βιβλιοθήκη Ιωάννου Μεταξά
Η Α και η Β δωρεά τοποθετήθηκαν και παρέμειναν για κάποια χρόνια σε δύο χώρους στη «Μπενάκειο Βιβλιοθήκη» της Βουλής, που ονομάστηκαν βάσει δωρεάς «Μουσείο Ιωάννου Π. Μεταξά», αλλά δεν άνοιξαν στο κοινό. Στο Μουσείο κατατέθηκαν επίσης επί δανεισμώ τρία αντικείμενα που ανήκουν στο Μουσείο Μπενάκη. 1. Θραύσμα από την Έλλη. 2. Μία οικογενειακή σφραγίδα. 3. Ένα μπαστούνι του Ιωάννη Μεταξά.
Σήμερα τα βιβλία βρίσκονται στη Βιβλιοθήκη της Βουλής στην οδό Λένορμαν, τα δε υπόλοιπα κειμήλια αποθηκευμένα στο κεντρικό κτήριο του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Ο κατάλογος που ανήρτηθηκε στο διαδίκτυο (Greek titles and Foreigh titles), έχουν καταγραφεί με αλφαβητική σειρά ονόματος συγγραφέως.
Η αγάπη του Ιωάννη Μεταξά για το βιβλίο αρχίζει νωρίς στη ζωή του. Τακτικά στο Ημερολόγιο του αναφέρεται σε κάποιο βιβλίο που διαβάζει, στα βιβλία που λαμβάνει ως δώρα, σε κρίσεις του για αυτά, στην τακτοποίησή τους, στην μεταφορά τους από τόπο σε τόπο.
Τα αγαπημένα του βιβλία κατέληξαν το 1938 στην οικία του, εκεί που δέχθηκε την 28η Οκτωβρίου την επίσκεψη του Ιταλού Πρεσβευτή Εμμανουέλε Γκράτσι. Εκεί που άφησε και την τελευταία του πνοή, τα χαράματα της Τετάρτης 29 Ιανουαρίου 1941.
Στο ημιυπόγειο του σπιτιού του, που αγόρασε με δάνειο τον Απρίλιο του 1940, από την οικογένεια Δημητράκου, ένα σπίτι που ήταν το στέκι πολλών διανοουμένων της εποχής, διατηρούσε το προσωπικό του γραφείο. Η βιβλιοθήκη χωριζόταν σε κάθετα τμήματα, οριζόμενα με ένα κεφαλαίο γράμμα (Α-Ω) και κάλυπτε τους τοίχους δύο δωματίων με 4.000 τόμους. Το κατώτερο τμήμα διέθετε ντουλάπια, όπου φυλάσσονταν, λευκώματα, δώρα και πολύτιμα αναμνηστικά. Το δρύινο έπιπλο που κάλυπτε όλο το ύψος των δωματίων, κατασκευής του εργοστασίου Σαρίδη, ήταν δώρο της πιστής συντρόφου του, της συζύγου του Λέλας, που πούλησε οικογενειακά της κοσμήματα για να την εξοφλήσει.
Ο Μεταξάς στην Βιβλιοθήκη
"Η Βιβλιοθήκη"
Πρωτόκολλο δωρεάς εις εκτέλεσιν της εικαζομένης βουλήσεως του δικαιοπαρόχου.
ΔΙΑΓΡΑΜΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΩΣ ΒΙΒΛΙΩΝ
ΤΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ
Return to English site
Copyright © 2009 by Ioanna Phoca